Onze U10 ploegen verwelkomden dit seizoen heel wat nieuwe aanwinsten. Het was dus voor iedereen wat wennen. De trainers moesten in snel tempo de spelertjes inpassen en zo goed mogelijk inschatten. Het ijs was echter meteen gebroken en de nieuwelingen voelden zich al snel thuis. Het eerste succes werd al in augustus geboekt met winst op het kwalificatietornooi van WM Soccer Events bij KRC Gent. Elke wedstrijd hebben we daar gewonnen. Dat leverde meteen een plaatsje op voor de finale in Sint-Niklaas op Paasmaandag.
In de competitie kenden we nog een aarzelende start. De eerste wedstrijd werd afgesloten met een nipte maar verdiende winst tegen Beersel-Drogenbos (4-3). Daarna sloeg de motor helemaal aan en domineerden onze jongens de hele competitie. Op een gelijkspel na alles gewonnen. De mooiste herinneringen zijn de uitwedstrijden op Grimbergen (2-7), la Rhodienne (1-7) en Woluwe Zaventem (0-8). Allemaal behaald met fair spel en mooi combinatievoetbal. Het regionale team van trainer Laurent deed niet onder en behaalde de ene overwinning na de andere.
Trainers Fred en Laurent beloonden de mooie resultaten, inzet en attitude. Ze trakteerden alle spelertjes op frietjes. Groot feest in de footlunch op zaterdag 9 november.
In de beker van België werden Ronvau-Chaumont en Oosthoven gewipt en treden we binnenkort in de 8e finales aan tegen Boussu-Dour.
De meest memorabel overwinning kwam met Sinterklaas. We traden aan op ons tweede WM Soccer kwalificatietornooi in Boom. De eerste wedstrijd domineerden onze jongens maar de bal wilde er maar niet in. Op het einde kregen we het deksel op de neus. 1-0 verlies tegen het spelbeeld in. De finale was nu heel ver weg. Onze jongens lieten de moed echter niet zakken en wonnen de volgende wedstrijden met 3-0 en 5-0. Zo wonnen we de poule met het beste doelsaldo en plaatsten we ons voor de finale. Wie zou de tegenstander zijn? Uiteindelijk werd dat Londerzeel dat in de andere poule alles gewonnen had. Londerzeel! De Angstgegner die al zoveel leeftijdsgenootjes voetballes gegeven had, ja zelfs vernederd. Tot overmaat van ramp was onze keeper Kobe, het betrouwbare sluitstuk van de ploeg gekwetst. Ebe werd gebombardeerd tot stand in. De wedstrijd werd fel aangevat met snelle acties over en weer. Licht overwicht van SKPH. Na vijf minuten volgde dé actie van de wedstrijd. Een mooie aanval werd volledig van achteruit opgebouwd en Marcus kwam in het midden aan de bal. Hij stuurde een harde strakke pass naar Rafaêl die diep door spurtte. Na een prima balaanname, snelde Rafaël de laatste man van Londerzeel voorbij en plaatse de bal perfect met zijn linkervoet in het hoekje voorbij de kansloze keeper. De supporters gingen uit hun dak. Maar het was nog niet gedaan. Londerzeel gaf niet op en zocht de gelijkmaker. SKPH was een paar keer dicht bij de 2-0 maar gaandeweg herstelde Londerzeel het evenwicht en kwamen ze meer en meer opzetten. Onze verdedigers Gio, Jules en Owen stonden pal. En Ebe pakte elke bal als een volleerde keeper. Tussendoor lieten Jesse en Marlon nog een mooie dubbele 1-2 zien. Op twee minuten van het einde kwam de gelijkmaker er toch. Niet onverdiend. De twee teams waren elkaar waard. Penalties zouden de tornooiwinnaar aanduiden. Ouders durfden nauwelijks te kijken. Maar Jesse, Mathis, Marcus en Flavio trapten hun strafschop cool en onhoudbaar binnen. Londerzeel scoorde ook drie keer. En toen leek Ebe te bezwijken onder de spanning. Hij wilde niet meer. Hij kon ze toch niet pakken. Alle supporters schreeuwden hem terug op zijn lijn. De ref bood aan om iemand anders in doel te zetten. Maar Ebe, aangemoedigd door zijn mama, bleef staan. Met een kattensprong pakte hij de vierde strafschop en kroonde zich daarmee tot de held van de dag! Wat een kampioenenmaker! Na tranen van angst en onzekerheid, nu tranen van geluk. Voor trainer Fred moest het moeilijkste nog komen. Met trillende handen kreeg hij de handtekening uiteindelijk toch onder het wedstrijdresultaat. Dit is een herinnering voor altijd.. ! Dank aan alle toppers, dank aan trainer Fred!